SoS- kiedy psa atakuje biegunka

Maja · Wysłany: Sob 17:50, 03 Mar 2007 Temat postu: SoS- kiedy psa atakuje biegunka

Z medycznego punktu widzenia, biegunka to częste wydalanie kału o płynnej konsystencji. Ich pochodzenie może byś różne: pasożytnicze, wirusowe, bakteryjne lub pokarmowe. Nie wszystkie powodują identyczne konsekwencje. Najczęstsze, i zarazem najgroźniejsze, są biegunki bakteryjne i wirusowe. Narażone są na nie przede wszystkim szczenięta w dużych hodowlach, gdzie choroba rozprzestrzenia się bardzo szybko. Jak zapobiegać biegunkom? Co zrobić, gdy się pojawią?
W normalnych warunkach pokarm rozkłada się w jelitach psa na składniki przyswajalne przez organizm i zbędne, które wydalane są w postaci kału. Jeśli w jelitach znajdzie się pokarm "niecodzienny", do którego organizm nie jest przyzwyczajony, jego reakcja też może być nietypowa. "Nietypowy" pokarm to rzeczy dla psa niestrawne (jak papier, trawa, drewno) lub nowy rodzaj pożywienia. W normalnej sytuacji to, co trafia do przewodu pokarmowego, jest absorbowane przez organizm, w przypadku połknięcia przez psa czegoś nieznanego, ciężkostrawnego lub niejadalnego substancje takie zalegają w przewodzie pokarmowym. To właśnie nazywamy zaburzeniami trawienia i wchłaniania jelitowego.
Zaburzeniem, którego konsekwencją jest biegunka, jest wzrost wydzielania wody w jelitach. Im więcej wody przepuszczają ściany jelit, tym więcej znajduje jej się w kale. Dochodzi do bardzo niebezpiecznej biegunki, powodującej szybkie odwodnienie. Ten typ biegunki u psa nie ustępuje po zastosowaniu diety. Przepuszczalność ściany jelit rośnie w związku ze stanem zapalnym, powodującym uszkodzenia śluzówki. Stany zapalne mogą być wywołane przez pasożyty lub zakażenia przewodu pokarmowego. W ich wyniku także dochodzi do ostrych biegunek u zwierząt. Przyspieszenie motoryki podrażnionych jelit uniemożliwia normalne formowanie kału. Jeśli pokarm nie został strawiony i prawidłowo przyswojony, w przewodzie pokarmowym zatrzymuje się woda. Zaburzeniu ulega wymiana wody pomiędzy ścianą jelit, a światłem przewodu pokarmowego. Tego rodzaju biegunki można usunąć stosując odpowiednią dietę, która umożliwi wydalenie szkodliwych produktów i powrót do równowagi. Jeśli natomiast kał zalega w jelitach, rozwijają się w nim kolonie mikroorganizmów, co wywołuje biegunkę.

OSTRA CZY PRZEWLEKŁA

Biegunki dzieli się na ostre i przewlekłe. Biegunki ostre pojawiają się nagle i są intensywne. Biegunki przewlekłe mają mniej gwałtowny przebieg, trwają jednak dłużej i wykazują tendencje do nawrotów. Biegunka ostra zwykle dobrze poddaje się leczeniu, pomimo poważnych objawów. Biegunka przewlekła odporna jest na leczenie i wymaga przeprowadzenia wielu badań. Biegunki o ostrym przebiegu odbijają się na stanie ogólnym zwierzęcia, które staje się przygnębione, może mieć gorączkę, nie przyjmuje pokarmu, brzuch ma wzdęty i obolały, wyraźnie słychać w nim bulgotanie. Biegunki ostre często mają podłoże wirusowe. Zapalenie jelit mogą wywołać: parwowirus, koronawirus, rotawirus i inne. Objawy są bardzo poważne: u szczeniąt często prowadzą do śmierci.
Zakażenie następuje zwykle poprzez kontakt z kałem chorych psów. Czas inkubacji choroby wynosi na ogół od jednego do pięciu dni. Wirusy atakują komórki błony śluzowej jelit, powodując zmniejszenie ich zdolności przyswajania. Biegunkom wirusowym towarzyszą zwykle wymioty, odwodnienie i wycieńczenie organizmu. Antybiotyki, podawane wówczas, choć nie mają działania przeciwwirusowego, zabezpieczają osłabiony organizm przed komplikacjami bakteryjnymi.
Biegunki bakteryjne najczęściej wywołują salmonelle, występujące w zakażonej wodzie lub pokarmie. Choroba pojawia się dwa lub trzy dni po spożyciu zarażonego pokarmu. Brak higieny i nadmierne zagęszczenie zwierząt w hodowlach to czynniki sprzyjające tego rodzaju infekcjom. Biegunki ostre mogą także wywoływać pasożyty wewnętrzne, jak tęgoryjec, włosogłówka, lamblia, rzadziej tasiemiec czy glisty. Podczas biegunki w kale może pojawiać się krew, błyskawicznie dochodzi do odwodnienia.